Nieuws over arbeidsrecht | Datum: 30 augustus 2016 | Auteur: Ivanka van Netten
Tegenslag voor FNV. Rechter handhaaft stakingsverbod bij KLM
Vorige week heeft het gerechtshof in Amsterdam in hoger beroep geoordeeld dat het grondpersoneel van KLM niet mag staken tot en met 4 september. Het gaat hier om de voorgenomen stakingsacties van het grondpersoneel op Schiphol om tot betere arbeidsvoorwaarden te komen. De bond wenst o.a. 1 procent loonsverhoging, behoud van de vakantie- en seniorendagen, als ook sneller een vast contract voor uitzendkrachten die al langere tijd structureel bij KLM werken. De FNV is de grootste bond bij KLM met 4000 leden. Dit is ongeveer een kwart van het personeel.
In hoger beroep is er door de rechter eveneens aangegeven dat het maatschappelijk onaanvaardbaar is om in deze extreem drukke vakantietijd het luchtverkeer ernstig te ontwrichten. Eerder was ook de terreurdreiging als argument genoemd, maar daar werd nu niet over gesproken door het hof. Er mag dus niet gestaakt worden tot en met 4 september.
De reacties op de uitspraak zijn relatief verbaasd, stellende dat de argumentatie als mager wordt beschouwd. Staken is een fundamenteel recht van de werknemers en het inperken daarvan vereist dan ook hele goede argumenten, aldus het FNV. Dat klanten gedupeerd worden is vervelend en juist beoogd, maar rechtvaardigt dat de term maatschappelijke ontwrichting. FNV overweegt nog of ze in cassatie gaat na deze uitspraak.
Wat houdt het stakingsrecht van werknemers in?
Het is een werknemersrecht om in staking te gaan. Werknemers hebben volgens het Europees Sociaal Handvest de mogelijkheid om samen te gaan staken. Beij een georganiseerde staking wordt deze vooraf gegaan door een oproep van de vakbond. Wordt er enkel gestaakt op initiatief van de werknemers zelf, dan heet de staking een wilde staking. Werknemers hebben het recht om te staken, maar hebben dan geen recht meer op loon. Werknemers die lid zijn van de vakbond hebben vaak wel de mogelijkheid om een uitkering uit de stakingskas van de vakbond te krijgen.
Door een staking wordt de werkgever het meest getroffen: hij heeft geen arbeidskrachten meer én mag geen uitzendkrachten inhuren om de vrijgekomen arbeidsplaatsen alsnog te vervullen. Dit staat in de Wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs. Bij de werkgever kan de druk door een staking dan dus snel oplopen, voornamelijk omdat het dan lastig wordt om zijn verplichtingen naar klanten na te komen.
