Getuigschrift

Definitie:

“Een schriftelijk document dat een werkgever bij het einde van een arbeidsovereenkomst op verzoek aan een werknemer uitreikt, waarin de aard van de verrichte arbeid, de arbeidsduur en eventueel de wijze waarop de werkzaamheden zijn verricht omschreven staan.”

 

Het getuigschrift in het arbeidsrecht

Op verzoek van een medewerker moet de werkgever aan het einde van de arbeidsovereenkomst een getuigschrift uitreiken (art 7:656 BW). Dit geldt niet, wanneer dit verzoek niet binnen een redelijke tijd (half jaar) plaatsvindt. De werknemer kan aanvullingen en verbeteringen van onjuistheden verlangen.

In het getuigschrift staat een opgave van de verrichte werkzaamheden en de tijd dat de medewerker bij de werkgever werkzaam is geweest (art 7:656-2 BW). Alleen als de medewerker hierom vraagt, moet de werkgever vermelden op welke wijze de medewerker de werkzaamheden heeft verricht. De medewerker kan ook verlangen dat de werkgever aangeeft op welke wijze het arbeidscontract is geëindigd, dus inclusief de reden van opzegging, ontbinding of einde met wederzijds goedvinden. Vraagt de medewerker niet om een dergelijke vermelding, dan kan de werkgever de wijze van beëindiging alleen vermelden als de medewerker vanwege de beëindiging schadeplichtig is geworden tegenover de werkgever (3.). Eindigt de arbeidsovereenkomst zonder opgave van redenen door de werknemer, dan hoeft (kan) de werkgever de reden in het getuigschrift niet te vermelden.

De werkgever hoeft geen lang betoog te houden over de wijze waarop de medewerker de werkzaamheden heeft verricht. Een andere werkgever moet er wel uit kunnen opmaken of de medewerker zijn werkzaamheden naar behoren, (zeer) goed of (zeer) slecht heeft verricht. Dit oordeel ziet niet alleen op de laatste gewerkte periode, maar op de volledige duur van het dienstverband. Dat betekent dat een medewerker, die meerdere zeer goede beoordelingen heeft naast een slechte (laatste) beoordeling, gemiddeld genomen goed heeft gefunctioneerd. Een werkgever kan er voor kiezen om in het getuigschrift de beoordeling te koppelen aan bepaalde functies, wanneer de medewerker niet in alle functies evengoed heeft gefunctioneerd. Dit laatst is evenwel niet verplicht. De werknemer kan verbeteringen van onjuistheden verzoeken.

Staat een werkgever op het punt om een negatief getuigschrift af te geven, dan kan de werkgever de medewerker waarschuwen. De medewerker kan vervolgens om een getuigschrift vragen zonder de negatieve vermelding. In dergelijke omstandigheden kan de werkgever toch besluiten om een negatief getuigschrift te verstrekken.

De werkgever moet zich realiseren dat, wanneer hij bewust het getuigschrift te positief of te negatief invult, een andere werkgever of de medewerker hierdoor schade kan lijden. Diegene kan een vergoeding van deze schade vorderen (art 7:656-5 BW).

Het getuigschrift wordt door de werkgever ondertekend en dient geen tekens te bevatten die iets zeggen over de medewerker, zonder dat dit in het getuigschrift zelf staat. Er wordt wel eens gesteld dat de medewerker het werk slecht heeft verricht als er in het getuigschrift niets staat over de manier waarop het werk is uitgevoerd. Dit is echter een conclusie die voorbij gaat aan het gegeven dat veel werkgevers simpelweg met een kort getuigschrift volstaan. Dit doen zij ook al heeft de medewerker zeer goed gepresteerd, omdat zij niet beter weten of omdat de medewerker niet om de aanvullende vermelding vroeg.