“Een financiële vergoeding die de werkgever aan de werknemer betaalt, wanneer het dienstverband van een werknemer, wordt opgezegd of ontbonden. De wettelijke vergoeding compenseert de negatieve gevolgen van de beëindiging van het dienstverband. De hoogte van de vergoeding wordt bepaald op basis van het salaris en het aantal dienstjaren van de werknemer.”
Transitievergoeding in het arbeidsrecht
Een werknemer die zijn dienstverband ziet eindigen, komt normaal in aanmerking voor een transitievergoeding als het initiatief voor het beëindigen van het dienstverband bij de werkgever ligt. Het einde van rechtswege, de opzegging of de gevraagde ontbinding dient niet het gevolg te zijn van ernstige verwijtbaar handelen van de werknemer (art. 7:673 lid 8 BW).
Indien de werkgever opzegt met toestemming van het UWV of de kantonrechter op verzoek van de werkgever het dienstverband ontbindt, heeft de werknemer recht op een vergoeding. De vergoeding is afhankelijk van de duur van het dienstverband en zal afgeleid worden uit de bruto maandsalarissen van de werknemer. Ook is het mogelijk dat een werkgever een vergoeding moet betalen, als deze werkgever door ernstig verwijtbaar handelen reden geeft tot beëindiging van de arbeidsovereenkomst. Het toekennen van een billijke vergoeding kan ook als de rechter in plaats van herstel van het dienstverband na een eerder ontslag of ontbinding, een billijke vergoeding toekent. In hoofdstuk 3.5.2. wordt dit nader uitgewerkt.
Een werknemer komt niet in aanmerking voor een transitievergoeding indien hij de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt. Ook een werknemer die nog geen 18 jaar is en gemiddeld minder dan 12 uur per week werkte, heeft geen recht op een transitievergoeding. (3.5.2). Een werknemer krijgt evenmin een transitievergoeding als het dienstverband is geëindigd wegens ernstige verwijtbaarheid van de werknemer. Tot 1 januari 2020 gold de eis dat iemand 24 maanden in dienst moet zijn geweest, doch dat is met invoering van de WAB vervallen.
Voor de berekening van de omvang van de transitievergoeding wordt het bruto maandsalaris in acht genomen vermeerderd met de vaste looncomponenten zoals de vakantietoeslag en de dertiende maand. Uitgangspunt is na 1 januari 2020 een derde van een maandslaris per dienstjaar of evenredig deel daarvan. Deze berekening geldt voor dienstverbanden die na 1 januari 2020 van rechtswege eindigen, of dienstverbanden waarvoor na 1 januari 2020 de opzegbrief is ontvangen of een ontbindingsverzoek is ingediend.
In geval van ontslag langdurige ziekte van de werknemer of staken van de onderneming door ziekte, AOW of overlijden van de werkgever is het mogelijk om tegen strikte voorwaarden voor een compensatie in aanmerking te komen.
Zie voor meer informatie onderstaande link:
