Ontslag

Definitie:

“Beëindiging van de arbeidsovereenkomst tussen werkgever en werknemer, anders dan door beëindiging vanwege pensioen of overlijden.”

 

Ontslag in het arbeidsrecht

De arbeidsovereenkomst kan op verschillende manieren tot een einde komen. De arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd kan eindigen door simpelweg het verstrijken van de tijd waarvoor het contract is aangaan. Is een werknemer twee jaar in dienst of krijgt degene een vierde tijdelijke contract, dan wordt deze volgens de wet een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd. Deze kent geen einddatum en zal dan ook niet van rechtswege eindigen. Over de keten aan tijdelijke contracten en de bijzonderheden die daarbij gelden, zie hoofdstuk 3.1. (3.1.).

In onderling overleg kunnen een werkgever en medewerker afspreken dat hun arbeidsverhouding eindigt. Het gaat hier om het einde van de arbeidsovereenkomst, terwijl zowel de medewerker als de werkgever daarmee instemmen. Het meest bekende voorbeeld is de beëindigingsovereenkomst, derhalve een overeenkomst waarin de werknemer en werkgever afspraken maken over het tijdstip en de voorwaarden waarop hun dienstverband eindigt. Zie voor het einde in overleg hoofdstuk 3.2. (3.2.).

De arbeidsovereenkomst kan ook worden opgezegd door de werkgever. De opzegging kan per direct de arbeidsovereenkomst beëindigen in geval van een proeftijd of ontslag op staande voet. De opzegging kan ook met een opzegtermijn plaatsvinden bij een opzegging tegen de pensioendatum of tijdens faillissement. De werknemer kan de arbeidsovereenkomst natuurlijk ook opzeggen (3.3.)

De werkgever die een arbeidsovereenkomst wegens bedrijfseconomische gronden of langdurige ziekte wil opzeggen, heeft toestemming van het UWV nodig (3.4.). Wil de werkgever de arbeidsovereenkomst beëindigen op andere gronden, zoals verwijtbaar handelen, disfunctioneren of een verstoorde verhouding, dan kan de werkgever bij de kantonrechter het verzoek indienen om het dienstverband te ontbinden (3.5.).