“Een wettelijke of contractueel bepaalde termijn die in acht moet worden genomen door een werkgever of werknemer om een overeenkomst te laten eindigen. Door het in acht nemen van deze termijn wordt een werknemer of werkgever niet overvallen door het ontslag, zodat degene desnoods kan omzien naar ander werk of een vervangende werknemer.”
Opzegtermijn in het arbeidsrecht
De opzegtermijn die de werkgever en werknemer in acht moet nemen zijn verschillend. De opzegtermijn die de werkgever in acht moet nemen is in eerste instantie afhankelijk van de duur van het dienstverband. In beginsel neemt de werkgever minimaal 1 maand als opzeggingstermijn in acht, terwijl er voor iedere 5 dienstjaren een verlenging van 1 maand komt met een maximum van 4 maanden (art 7:672 lid 2 BW).
Bij de berekening van de duur van het dienstverband wordt er gerekend vanaf het begin van de eerste arbeidsovereenkomst tussen partijen. Heeft een kantonrechter de arbeidsovereenkomst hersteld, dan wordt de onderbreking verwaarloosd, evenals onderbrekingen van korter dan 6 maanden. Zit er evenwel meer dan 6 maanden tussen twee arbeidsovereenkomsten, dan wordt ervan uitgegaan dat partijen weer opnieuw een arbeidsverhouding zijn aangegaan. Bij onderbrekingen van meer dan 6 maanden is er als het ware weer sprake van een eerste arbeidsovereenkomst.
Partijen kunnen onderling overeenkomen dat de werkgever een langere opzeggingstermijn in acht moet nemen. In geval van verlenging van de opzeggingstermijn die de medewerker moet naleven tot maximaal 6 maanden, is de minimale opzeggingstermijn van de werkgever twee keer zo lang (art 7:672-6 BW). Om rechtsgeldig te zijn moet dan zowel de verlengde termijn van de werknemer als van de werkgever uitdrukkelijk schriftelijk vastgelegd te worden. De termijn is korter dan 2 keer de opzeggingstermijn van de medewerker als een cao dit bepaalt (art 7:672-8 BW), dan wel langer als dit is overeengekomen in de collectieve arbeidsovereenkomst. In plaats van een afspraak in een individuele arbeidsovereenkomst, kan ook een cao een verlenging van de opzegtermijn voorschrijven of de opzegtermijn verkorten (art 7:672-5 BW).
De (collectieve) arbeidsovereenkomst kan bepalen dat de opzeggingstermijn die de medewerker moet naleven korter of langer is, echter niet meer dan 6 maanden (art 7:672-6 BW). Vindt verlenging plaats, dan geldt voor de werkgever een dubbele termijn.
