Opzegverboden verhinderen ontslag tijdens ziekte, zwangerschap of OR-lidmaatschap. Het UWV weigert toestemming als een opzegverbod geldt. Werknemers kunnen bij ongeldig ontslag vernietiging of een billijke vergoeding vorderen via de kantonrechter binnen twee maanden na einde dienstverband.
Het UWV wordt middels de formulieren waarmee ontslag wordt aangevraagd en waarmee verweer wordt gevoerd, geïnformeerd over het feit of zich opzegverboden voordoen. Indien zich een opzegverbod voordoet tijdens een bepaalde periode dat niet binnen 4 weken eindigt, dan zal het UWV normaal toestemming weigeren. De werkgever kan zich na die weigering tot de kantonrechter wenden en een verzoek indienen.
Komt het tot een opzegging met toestemming van het UWV ondanks dat er een opzegverbod geldt (bijvoorbeeld omdat het UWV niet is geïnformeerd), dan kan de werknemer het ontslag bij de kantonrechter laten vernietigen (artikel 7:681 lid 1 sub a BW). De werknemer kan in plaats van vernietiging, ook een billijke vergoeding vragen (artikel 7:681 lid 1 BW). In beide gevallen moet de werknemer een verzoekschrift indienen binnen de vervaltermijn van 2 maanden na het einde van het dienstverband (artikel 7:686a BW).
Er geldt een opzegverbod tijdens de volgende omstandigheden:
Er geldt ook een opzegverbod wegens de volgende omstandigheden:
Wanneer gelden de opzegverboden niet in geval van bedrijfseconomisch ontslag:
Voor alle volledigheid kan opgemerkt worden dat als zich geen bedrijfseconomische reden voordoen, zich andere omstandigheden kunnen voordoen waardoor het ontslagverbod niet geldt, zoals dringende redenen en niet meewerken aan re-integratie. De kantonrechter kan op andere gronden ook ontbinden, als de werkgever aannemelijk maakt dat het ontbindingsverzoek is ingegeven door een andere grond die geen verband houdt met het opzegverbod tijdens ziekte en zwangerschap.
Deze informatie is voor cursisten die bij ons een opleiding arbeidsrecht volgen.
